برگه فیسبوک سرای دانای توس
من همیشه خودم بیت هایی از شاهنامه برای شما برمی گزینم ولی امروز این شما و این گزینش نظامی عروضی.
چماننده چرمه: به جنبش در آورنده اسب
هنگام گرد: هنگام جنگ
نظامی عروضی سمرقندی در باره فردوسی مینویسد: «... و شاهنامه به نظم کرد... و الحق هیچ باقی نگذاشت، و سخن را به آسمان علیین برد و در عذوبت به ماه معین رسانید، و کدام طبع را قدرت آن باشد که سخن را بدین درجه رساند که او رسانیده است؟ در نامهای که زال همی نویسد به سام نریمان به مازندران، در آن حال که با رودابه دختر شاه کابل پیوستگی خواست کرد:
یکی نامه فرمود نزدیک سام --- سراسر درود و نوید و خرام
نخست از جهان آفرین یاد کرد --- که هم داد فرمود و هم داد کرد
وزو باد بر سام نیرم درود --- خداوند شمشیر و کوپال و خود
چماننده چرمه هنگام گرد --- چراننده کرکس اندر نبرد
فزاینده بادِ آوردگاه --- فشاننده خون زابر سیاه
به مردی هنر در هنر ساخته --- سرش از هنر گردن افراخته»
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.