ستایش فردوسی از حیوانات و خرده گرفتن از آدم ها که گاهی آز بر آنها چیره می شود

سیاوش پیشدادی

در جنگ رستم و سهراب، رخش اسبِ سهراب (که فرزندش بود) را باز می شناسند و دو اسب به آغوش هم می روند ولی رستم و سهراب تا پایان همدیگر را نمی شناسند. فردوسی با درد و غم از آن چه اتفاق افتاده، این بخش را در ستایش حیوانات می سراید:

جهانا شگفتي زكردار تست --- هم از تو شكسته هم از تو درست
از اين دو يكي را نجنبيد مهر --- خرد دور بد، مهر ننمود چهر
همي بچه را باز داند ستور --- چه ماهي به دريا، چه در دشت، گور
نداند همي مردم از رنج و آز --- يكي دشمني را ز فرزند، باز

گور= گور خر
ستور = اسب